Hindistan’da yapılan son analizler, ülkenin küresel hazır giyim ticaretindeki payının (yüzde 3) durgun kaldığını ortaya koyarken, 2030 yılına kadar 40 milyar dolar ihracat hedefine ulaşmak için politika inovasyonunun acil ihtiyaç olduğunu vurguluyor.
Sektörün mevcut durumu
-
Köklü Bir Dev: Tekstil ve hazır giyim sektörü, 45 milyondan fazla kişiye istihdam sağlayan, GSYİH’nın yüzde 2.3’ünü ve imalat istihdamının yüzde 12’sini oluşturan köklü bir endüstri.
-
Düşük İhracat Payı: Ancak, küresel ticarette (897.8 milyar $) sadece yüzde 4.2’lik bir paya sahip (37.8 milyar $). Sadece hazır giyimde bu pay yüzde 3 seviyesinde.
-
KOBİ Hakimiyeti: Hazır giyim birimlerinin yüzde 80’inden fazlası küçük ve parçalı yapıdaki KOBİ’lerden oluşuyor; entegrasyon ve küresel ölçekten yoksunlar.
Sektörün stratejik önemi
-
İstihdamın Lokomotifi: Tarımdan sonra ülkenin en büyük ikinci işvereni. Tamil Nadu, Gujarat ve Batı Bengal gibi eyaletlerde temel geçim kaynağı.
-
Değer Zincirinde Katkı: Ham pamuktan hazır giyime kadar tedarik zincirinin her aşamasında önemli değer katkısı sağlıyor. Hazır giyim ihracatı, ham tekstil ihracatına kıyasla daha yüksek getiri sunuyor.
-
İhracat Potansiyeli: Küresel pazarlarda payını artırmak için yüksek potansiyele sahip.
-
Yan Sanayileri Destekler: Boya, kimya, lojistik, makine ve perakende gibi sektörleri canlandırıyor. Örneğin, giyim üretiminde %10’luk bir artış, eğirme ve işleme birimlerine olan talebi de yükseltiyor.
-
Kadın İstihdamı: Büyük hazır giyim merkezlerindeki işgücünün yaklaşık %70’ini kadınlar oluşturuyor, toplumsal cinsiyet eşitliğine katkı sağlıyor. Shahi Exports gibi firmalar 70.000’den fazla kadına istihdam sağlıyor.
Hükümetin mevcut politikaları
-
Tekstil İçin:
-
PM MITRA Parkları: 7 entegre tekstil parkı ile rekabet gücünü artırmak ve lojistik maliyetlerini düşürmek.
-
Güncellenmiş TUFS: Tekstil birimlerinde modernizasyonu teşvik eden Teknoloji Yenileme Fonu Programı.
-
-
Hazır Giyim İçin:
-
RoSCTL: İhracattaki eyalet ve merkezi vergilerin ve harçların iadesi.
-
SAMARTH: Tekstil/konfeksiyon operasyonlarında işçileri eğitmeye odaklı yetkinlik geliştirme programı.
-
PLI Tekstil Programı: Polimer bazlı (MMF) ve teknik tekstillere odaklanıyor. PLI 2.0 taslağı, büyük konfeksiyon birimlerinin de dahil edilmesini öneriyor.
-
Önündeki yapısal engeller
-
Parçalı Yapı: Yüzde 80’den fazlası KOBİ olan, rekabet gücünü ve küresel görünürlüğü azaltan sınırlı ölçekli birimler.
-
Yüksek Sermaye Maliyeti: Hindistan’daki yüzde 9 faiz oranı (Çin/Vietnam’da yüzde 3–4.5), büyümeyi pahalı hale getiriyor.
-
Katı İş Kanunları: Karmaşık mevzuat ve yüksek fazla mesai ücretleri (2x) kayıtlı istihdamı ve ölçeklenmeyi engelliyor.
-
Tedarik Zinciri Verimsizliği: Dağınık üretim, daha uzun teslim süreleri ve yüksek lojistik maliyetlerine yol açıyor.
-
Düşük Kadın İşgücü Katılımı: Yüksek istihdam potansiyeline rağmen, tekstilde kadın işgücü katılımı tam olarak kullanılamıyor.
İleriye dönük öneriler
-
Ölçek için Sübvansiyonlu Sermaye: 1.000+ makine kapasiteli birimlere yüzde 25–30 yatırım sübvansiyonu ve 5–7 yıl vergi muafiyeti.
-
Esnek İşgücü Kuralları: Fazla mesai ücretlerinin rasyonelleştirilmesi (ILO standardı: 1.25x), kayıtlı istihdam için uyumluluğun basitleştirilmesi.
-
MGNREGA ile Ücret Bağlantısı: Kırsal iş garantisi programı fonlarının yüzde 25–30’unu, istihdamı ve rekabetçiliği sağlamak için giyim fabrikalarındaki ücretleri sübvanse etmek için kullanmak.
-
MITRA Giyim Merkezleri: Uttar Pradesh ve Madhya Pradesh’te iki özel hazır giyim parkı göçü azaltabilir, maliyetleri düşürebilir ve sanayileşmeyi hızlandırabilir.
-
İhracata Bağlı Teşvik (ELI): Üretim bağlı teşviklerden, pazar rekabet gücünü ödüllendiren ihracat bağlı teşviklere geçiş.